عصر ایران - روز گذشته پس از ساعت 17 بعد از ظهر خبرزلزله شدید و پرتلفات در شمالغرب کشور به سرعت برق و باد در خبرگزاری ها ، سایت های خبری و شبکه های مجازی چرخید و یک ساعتی طول نکشید که این خبر حتی به صدر اخبار برخی شبکه های ماهواره ای فارسی خارج از کشور تبدیل شد ، اما تا زمانی که این خبر به حدی از اهمیت برسد که شایسته زیر نویس های شبکه خبر جمهوری اسلامی و دیگر شبکه های خبری داخلی که از بودجه بیت المال همین مردمی که زیر آوار مانده یا کشته شده بودند ، برسد ساعت ها زمان طی شد.

واقعیت این است که نگارنده هر چه با خود می اندیشد رفتارها و سلوک صداو سیما در این فقره را درک نمی کند و متوجه نمی شود وقتی شبکه های رنگارنگ این دستگاه عریض و طویل در مناسبت های مختلف ملی و مذهبی همه با یک دستور کار مشخص به پخش سوژه ای مشترک می پردازند (اگر عزا باشد صحنه های روضه خوانی و اگر جشن باشد تصاویر کلیشه ای از گردهمایی در برخی سالن های شهر تهران با حضور چند مجری تلویزیونی و چند بازیگر مشهور یا خواننده و... پخش می شود ) چرا وقتی حادثه ای در ابعاد زلزله شدید در آذربایجان شرقی و استان های همچوار به وقوع می پیوندد که صدها کشته و هزاران زخمی دارد ، به قول معروف " کک صداو سیما هم نمی گزد؟ "

آیا این توهین به همه مردم نیست ؟ طرفه آنکه در همان شبی که صداوسیما حتی به خود زحمت نداد یک شبکه تلویزیونی خود را به پوشش خبری لحظه به لحظه زلزله آذربایجان شرقی اختصاص دهد ، در خبرهای برگزیده شده برای بخش های مختلف خبری حتی خبر تصادف یک کامیون با یک دوچرخه سوار در آلمان که منجر به مرگ یک تن و زخمی شدن سه تن دیگر شده بود و واژگون شدن اتوبوس در هند به یک دره و اخبار "بسیار بسیارمهم " اعتراض مثلا چند شهروند آمریکایی به وضعیت اقتصادی به طور خاص و با آب و تاب پوشش داده می شد،

ولی مردم ایران در همان شب نباید متوجه می شدند که در سرزمین شان در همان لحظه صدها و شاید هزاران نفر در اثر حادثه زلزله کشته و زخمی شده و یا زیر آوار منتظر رسیدن یک دست یاریگر هستند.

واقعا صداوسیمای ما چه زمانی از حالت یک بوقچی تبلیغاتی خارج شده و وقتی در سال هزاران میلیارد تومان ازبودجه عمومی این ملت می مکد ، واقعا شایسته عنوان " ملی " و متعلق به همه مردم خواهد شد؟